Van hokjes naar puzzelstukjes

Vandaag spreek ik met Thomas Groen, verpleegkundige - hij heeft net zijn BIG registratie toch nog maar verlengd - die door zijn eigen levenservaring het belang van zelfzorg enorm is gaan inzien. Dit gesprek raakte mij diep.

Thomas maakte op jonge leeftijd een fiks ongeluk mee dat zijn sporen naliet, niet alleen letterlijk op zijn lijf, maar ook geestelijk. Hij voelde al jong dat hij de zorg in wilde, in eerste instantie wilde hij op de ambulance werken. Dat doel stelde hij bij en hij werd verpleegkundige.

Thomas wordt heel persoonlijk in ons gesprek, over zijn drijfveer, zijn big why om te doen wat hij doet: #verpleegkundigen coachen beter voor zichzelf te zorgen. Hard nodig, want velen branden af. Hij weet uit ervaring dat het heeel anders kan, heel anders moet zelfs!

Zo troffen we elkaar ook, hier op LinkedIn, precies op het thema #zelfzorg, waar ik ook een hele levensreis voor heb afgelegd om dit te kunnen. Mezelf dit waard te vinden is waar het voor mij over gaat.

Met die vraag startte ik een paar weken geleden dit nieuwe seizoen met #zorgvernieuwers. Want de #zorg is bij uitstek een branche waarbij de aandacht vooral op de ander is gericht en veel minder op jezelf.

Een interessante slag om te maken, want hoe beter je voor jezelf zorgt, hoe meer je te geven hebt is mijn ervaring.

Luisteren deze persoonlijke aflevering!

Het is mijn missie om Nederland te onthokken. Want niemand past in een hokje, dat doet geen recht aan de hele mens, weet ik uit mijn ruime HR ervaring. Er is een alternatief nodig om meer ruimte te bieden aan talent. Om te bouwen aan vertrouwen, verbinding & veiligheid. Laten we puzzelstukjes vormen, samen een geheel vormen, allemaal even waardevol!

Meer over mij en mijn werk: www.judithwebber.nl