Van hokjes naar puzzelstukjes

Vandaag spreek ik met Hanneke Schripsema, kinderpsycholoog bij praktijk Boom, gever van Groepsgeluk op basisscholen (groep 1 t/m 8) en ook werkt op de Bataviaschool in Amsterdam, een school voor expat-kinderen, kinderen die gevlucht zijn en herenigde kinderen.

Een dame die van vele markten thuis is en een sterke visie op groei & ontwikkeling heeft. Ze vindt het essentieel dat je als kind al weet dat alles al in je zit en dat je precies goed bent zoals je bent. Hanneke is op allerlei manieren aan het onderzoeken hoe we dat nou zouden kunnen meegeven in het onderwijs.

Hanneke is afgestudeerd op Reggio Emilia, een onderwijskundige stroming in Italië die uitgaat van de 100 talen van een kind. In Nederland zijn we vooral gericht op 1 taal, waarmee heel veel onderzoek niet meer plaatsvindt. Als je er tenslotte vanuit gaat dat er maar 1 taal is, dan hoef je geen vragen te stellen. Alleen al het beeld dat er 100 talen zijn draagt dus al bij aan de nieuwsgierigheid, bij het stellen van vragen. De basis is sterk geloven in de potentie van het kind.

"Kinderen hebben een natuurlijke drang om te leren en te communiceren. Dat lukt het beste wanneer ze zelf dingen mogen ontdekken en wanneer ze zich mogen uitdrukken met méér dan woorden. Want kinderen zijn geboren onderzoekers en beschikken over wel honderd talen."

Om deze reden geeft Hanneke Groepsgeluk op basisscholen, een prachtige manier om zichtbaar te maken wat onzichtbaar is, bijvoorbeeld wat er speelt in de klas. Een pauze-moment om in te checken bij jezelf en elkaar. De docent én alle leerlingen doen hieraan mee vanaf groep 1 t/m 8, dus van klein tot groot, wat het heel waardevol maakt. Voor de leerkracht voelt dit best kwetsbaar. Maar... als de leraar zich echt laat zien richting de leerlingen, dan gebeurt er ook wat in de klas. Een proces dat voor mij natuurlijk heel bekend is, kwetsbaarheid opent een ander enorm.

Het gaat echt om erkenning van wat er is - kinderen voelen het toch wel - er komt hierdoor een mate van ontspanning die er daarvoor nog niet was. Een verbinding ook die er nog niet was. Het brengt altijd beweging en groei in de groep.

Verschillen leren waarderen = cruciaal

Hierdoor ontstaat het gevoel van SAMEN en zo wat is daar een behoefte aan, op zoveel plekken in de samenleving, in het onderwijs, maar net zo goed in het bedrijfsleven en wie weet (ik gok van wel) ook in de zorg, waar ik dit najaar in duik.

En op de Bataviaschool past Hanneke deze visie toe, waar veiligheid nog meer een issue is dan op een 'normale' basisschool.

Luister deze inspirerende aflevering.

Het is mijn missie om Nederland te onthokken. Want niemand past in een hokje, dat doet geen recht aan de hele mens, weet ik uit mijn ruime HR ervaring. Er is een alternatief nodig om meer ruimte te bieden aan talent. Om te bouwen aan vertrouwen, verbinding & veiligheid. Laten we puzzelstukjes vormen, samen een geheel vormen, allemaal even waardevol!

Meer over mij en mijn werk: www.judithwebber.nl