Van hokjes naar puzzelstukjes

Vandaag spreek ik Jaap Verfelt, de oprichting van Stichting Leerkracht. Iemand die ik natuurlijk persé moest spreken, want heb je het over onderwijs, dan hoor je al vrij snel over deze stichting.

Jaap is vanuit zijn eigen verwondering en frustratie over het leervermogen van docenten van zijn kinderen en die van zijn vrouw op de PABO. Het onderwijs moest beter, vond hij. Zo hoorde hij dat docenten nooit bij elkaar in de lessen komen om elkaars lessen te verbeteren. Uit de hokjes om echt samen te gaan verbeteren. Daarmee maak je van scholen een lerende organisatie.

Jaap werkte jarenlang bij McKinsey en had zich opgewerkt tot partner. Desondanks heeft hij z'n baan opgezegd en startte hij Stichting Leerkracht, in eerste instantie als vrijwilliger. Hij had al veel ervaring om organisaties te verbeteren natuurlijk, maar ervaring in het onderwijs had hij niet. Dus hij is  aan de slag gegaan. Praten alleen leek hem niet zinvol. Hij vond 15 scholen die bereid waren mee te doen, die ook wel hun scholen wilden verbeteren. Samen willen verbeteren wel te verstaan. De verbinding opzoekend.

Zijn missie:

"Elke dag SAMEN een beetje beter!"

De stichting stimuleert autonomie, steun van collega's en vaardigheid van docenten en schoolleiders, bv om feedback vragen. Eén van de opvallende aspecten van Stichting Leerkracht is om bij organisaties, die ook bezig zijn met de lerende organisatie,  langs te gaan, om van hen te leren. Deze bezoekjes worden heel erg gewaardeerd door beide partijen. 

Jaap hoorde terug van docenten dat dit 'het einde van de eenzaamheid' is. Gesprekken gaan weer over onderwijs en hoe dat te verbeteren in plaats van wie het kerstfeest organiseert etc. Er gaat veel energie verloren  in alle rompslomp om het onderwijs heen. Dat hoor ik overigens van veel onderwijs-mensen.

Inmiddels is de stichting niet meer gestoeld op vrijwilligers, dat is natuurlijk geen business-model dat duurzaam is. Daardoor vindt de financiering nu plaats vanuit de scholen die meedoen én vanuit goede doelen fondsen. De organisatie is een ANBI stichting al 50 m/v groot en er doen nu al 1200 scholen mee. Meedoen betekent natuurlijk niet dat de directeur in z'n hokje blijft zitten. Er wordt aardig wat gevraagd van je als school. Maar het levert ook veel op: werkplezier, maar ook echt resultaat, voor de leerlingen. Love that!

Inmiddels is het doelen stellen en er samen  in kleine stappen naartoe werken, ook doorgedrongen in de klassen zelf, bij de leerlingen, groep 7 en 8. En dat werkt.

Wat mij betreft sluiten er nog veel meer scholen aan bij Stichting Leerkracht, dit is geen trend, maar noodzaak!

Het is mijn missie om Nederland te onthokken. Want niemand past in een hokje, dat doet geen recht aan de hele mens, weet ik uit mijn ruime HR ervaring. Er is een alternatief nodig om meer ruimte te bieden aan talent. Om te bouwen aan vertrouwen, verbinding & veiligheid. Laten we puzzelstukjes vormen, samen een geheel vormen, allemaal even waardevol!

Meer over mij en mijn werk: www.judithwebber.nl